سینوزیت بالغین

ADULT SINUSITIS

سینوزیت بالغین


این گایدلاین توسط آکادمیENT آمریکا تهیه شده است

توصیه های کلیدی

رینوسینوزیت باکتریال حاد باید از سینوزیت حاد ویروسی و رینوسینوزیت حاد غیر عفونی افتراق داده شود. تشخیص رینوسینوزیت باکتریال حاد زمانی گذاشته می شود که علائم سینوزیت حاد یعنی خروج ترشحات چرکی از بینی، گرفتگی بینی و درد و فشار صورت بدون بهبود تا ۱۰ روز ادامه یابند یا بعد از بهبودی اولیه دوباره بدتر شوند

تصویربرداری رادیوگرافیک در بیماران با سینوزیت حاد نباید انجام بگیرد مگر تشخیص دیگر یا عارضه ای محتمل باشد

برای برطرف کردن علائم رینوسینوزیت باکتریال یا ویرال می توان از مسکن‌ها، استروئیدهای اینترانازال و شست و شوی بینی با سالن استفاده کرد

بزرگسالان مبتلا به رینوسینوزیت باکتریال حاد غیر کمپلیکه می توانند تحت آنتی بیوتیک تراپی قرار بگیرند یا اینکه تحت واچ فول ویتینگ قرار بگیرند. بیمارانی که تحت واچ فول ویتینگ قرار می‌گیرند در صورتی که علائم شان تا ۷ روز بهبود نیافت یا در هر زمانی بدتر شد باید تحت آنتی بیوتیک تراپی قرار بگیرند

اگر تصمیم به درمان با آنتی بیوتیک گرفته شد آموکسی سیلین با یا بدون کلاولانات به عنوان خط اول درمان به مدت ۵ تا ۱۰ روز تجویز می شود. اموکسی کلاو باید در بیمارانی که به احتمال بالا با ارگانیسم مقاوم به آموکسی سیلین مبتلا شدند تجویز شود

بیماران با آلرژی به پنی سیلین باید تحت درمان با داکسی سایکلین یا یک کینولون تنفسی به عنوان خط اول درمان قرار بگیرند

درصورتی که بیمار هفت روز بعد از شروع درمان بهبود نیافت یا وضعیت‌شان بدتر شد باید آنتی بیوتیک دیگری تجویز شود

رینوسینوزیت مزمن و سینوزیت حاد راجعه باید از اپیزودهای جداگانه رینو رینوسینوزیت حاد باکتریال افتراق داده شود

تشخیص رینوسینوزیت مزمن باید توسط رینوسکوپی قدامی، اندوسکوپی بینی یا توموگرافی کامپیوتری داده شود

برای برطرف کردن علائم رینوسینوزیت مزمن می‌توان از شست و شوی سالین، کورتیکواستروئیدهای داخل بینی یا هر دو استفاده کرد

در بررسی بیماری با رینوسینوزیت مزمن یا رینوسینوزیت حاد راجعه می توان عملکرد ایمنی و آلرژی فرد را بررسی کرد