ACUTE OTITIS EXTERNA
اوتیت اکسترن حاد
توصیه های کلیدی
عفونت گوش خارجی حاد (AOE) باید از علل دیگر otalgia، otorrhea و التهاب کانال گوش خارجی افتراق داده شود.
بیماران مبتلا به AOE منتشر باید برای عوامل تغییر دهنده درمان (غشای تمپان غیر بکر، لوله تمپانوستومی، دیابت، وضعیت نقص ایمنی و یا درمان قبلی) مورد ارزیابی قرار گیرند.
بیماران مبتلا به AOE باید برای درد ارزیابی شوند و یک درمان ضد درد بر اساس شدت درد توصیه می شود.
آنتی بیوتیک های سیستمیک نباید به عنوان درمان اولیه برای AOE منتشر و بدون عارضه تجویز شوند مگر اینکه خارج از کانال گوش کشیده شده یا عوامل خاص میزبان وجود داشته باشد که نیاز به درمان سیستمیک را نشان می دهد.
ترکیبات موضعی باید برای درمان اولیه برای AOE منتشر و بدون عارضه استفاده شده و کارایی آن از طریق آموزش بیمار و با انجام شستشوی گوش، و قرار دادن wick? زمانی که کانال گوش مسدود است، افزایش یابد.
زمانی که بیمار دارای سوراخ شناخته شده یا مشکوک در غشای تمپان، از جمله لوله تیمپانوستومی است، ترکیب غیر اتوتوکسیک باید تجویز شود
بیماران باید در عرض 48-72 ساعت در صورتی که پاسخ به درمان اولیه نداده اند، برای تایید تشخیص AOE منتشر و سایر علل بیماری دوباره ارزیابی شوند.
ADHD
اختلال کم توجهی بیش فعالی
توصیه های کلیدی
هر کودک 4 تا 18 ساله که با مشکلات تحصیلی یا رفتاری و علائم کم توجهی، بیش فعالی یا تکانشی مواجه است، باید برای ADHD مورد ارزیابی قرار گیرد.
تشخیص ADHD باید براساس معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه 4، با اطلاعات به دست آمده از والدین / سرپرستان، معلمان، و دیگر پزشکان مدرسه و بهداشت روان درگیر در مراقبت از کودک باشد.
علل دیگر این رفتار باید رد شود.
کودکانی که برای ADHD ارزیابی می شوند باید برای شرایط دیگری که ممکن است همراه با ADHDباشد، از جمله شرایط عاطفی، رفتاری، تکاملی و شرایط جسمی، ارزیابی شوند.
کودکان مبتلا به ADHD باید بر اساس اصول مدل مراقبت های مزمن و خانه ی پزشکی مدیریت شوند.
کودکان پیش دبستانی (4-5 ساله) باید به عنوان خط اول درمان، درمان رفتاری داشته باشند. متیل فنیدات ممکن است تجویز شود اگر مداخلات رفتاری بهبود قابل توجهی نداشته و اختلال مداوم و شدید مداوم در عملکرد کودک وجود دارد.
کودکان مدرسه ابتدایی (6-11 ساله) باید با داروهای مورد تایید FDA برای ADHD و / یا رفتار درمانی درمان شوند.
نوجوانان (12-18 ساله) باید با داروهای مورد تایید FDA برای ADHD درمان شوند و می توانند درمان رفتاری دریافت کنند.
دوز دارو باید به حداکثر سود با حداقل عوارض جانبی منجر شود.
ADHD
اختلال کم توجهی بیش فعالی
توصیه های کلیدی
هر کودک 4 تا 18 ساله که با مشکلات تحصیلی یا رفتاری و علائم کم توجهی، بیش فعالی یا تکانشی مواجه است، باید برای ADHD مورد ارزیابی قرار گیرد.
تشخیص ADHD باید براساس معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه 4، با اطلاعات به دست آمده از والدین / سرپرستان، معلمان، و دیگر پزشکان مدرسه و بهداشت روان درگیر در مراقبت از کودک باشد.
علل دیگر این رفتار باید رد شود.
کودکانی که برای ADHD ارزیابی می شوند باید برای شرایط دیگری که ممکن است همراه با ADHDباشد، از جمله شرایط عاطفی، رفتاری، تکاملی و شرایط جسمی، ارزیابی شوند.
کودکان مبتلا به ADHD باید بر اساس اصول مدل مراقبت های مزمن و خانه ی پزشکی مدیریت شوند.
کودکان پیش دبستانی (4-5 ساله) باید به عنوان خط اول درمان، درمان رفتاری داشته باشند. متیل فنیدات ممکن است تجویز شود اگر مداخلات رفتاری بهبود قابل توجهی نداشته و اختلال مداوم و شدید مداوم در عملکرد کودک وجود دارد.
کودکان مدرسه ابتدایی (6-11 ساله) باید با داروهای مورد تایید FDA برای ADHD و / یا رفتار درمانی درمان شوند.
نوجوانان (12-18 ساله) باید با داروهای مورد تایید FDA برای ADHD درمان شوند و می توانند درمان رفتاری دریافت کنند.
دوز دارو باید به حداکثر سود با حداقل عوارض جانبی منجر شود.
ADULT SINUSITIS
سینوزیت بالغین
این گایدلاین توسط آکادمیENT آمریکا تهیه شده است
توصیه های کلیدی
رینوسینوزیت باکتریال حاد باید از سینوزیت حاد ویروسی و رینوسینوزیت حاد غیر عفونی افتراق داده شود. تشخیص رینوسینوزیت باکتریال حاد زمانی گذاشته می شود که علائم سینوزیت حاد یعنی خروج ترشحات چرکی از بینی، گرفتگی بینی و درد و فشار صورت بدون بهبود تا ۱۰ روز ادامه یابند یا بعد از بهبودی اولیه دوباره بدتر شوند
تصویربرداری رادیوگرافیک در بیماران با سینوزیت حاد نباید انجام بگیرد مگر تشخیص دیگر یا عارضه ای محتمل باشد
برای برطرف کردن علائم رینوسینوزیت باکتریال یا ویرال می توان از مسکن‌ها، استروئیدهای اینترانازال و شست و شوی بینی با سالن استفاده کرد
بزرگسالان مبتلا به رینوسینوزیت باکتریال حاد غیر کمپلیکه می توانند تحت آنتی بیوتیک تراپی قرار بگیرند یا اینکه تحت واچ فول ویتینگ قرار بگیرند. بیمارانی که تحت واچ فول ویتینگ قرار می‌گیرند در صورتی که علائم شان تا ۷ روز بهبود نیافت یا در هر زمانی بدتر شد باید تحت آنتی بیوتیک تراپی قرار بگیرند
اگر تصمیم به درمان با آنتی بیوتیک گرفته شد آموکسی سیلین با یا بدون کلاولانات به عنوان خط اول درمان به مدت ۵ تا ۱۰ روز تجویز می شود. اموکسی کلاو باید در بیمارانی که به احتمال بالا با ارگانیسم مقاوم به آموکسی سیلین مبتلا شدند تجویز شود
بیماران با آلرژی به پنی سیلین باید تحت درمان با داکسی سایکلین یا یک کینولون تنفسی به عنوان خط اول درمان قرار بگیرند
درصورتی که بیمار هفت روز بعد از شروع درمان بهبود نیافت یا وضعیت‌شان بدتر شد باید آنتی بیوتیک دیگری تجویز شود
رینوسینوزیت مزمن و سینوزیت حاد راجعه باید از اپیزودهای جداگانه رینو رینوسینوزیت حاد باکتریال افتراق داده شود
تشخیص رینوسینوزیت مزمن باید توسط رینوسکوپی قدامی، اندوسکوپی بینی یا توموگرافی کامپیوتری داده شود
برای برطرف کردن علائم رینوسینوزیت مزمن می‌توان از شست و شوی سالین، کورتیکواستروئیدهای داخل بینی یا هر دو استفاده کرد
در بررسی بیماری با رینوسینوزیت مزمن یا رینوسینوزیت حاد راجعه می توان عملکرد ایمنی و آلرژی فرد را بررسی کرد
ALLERGIC RHINITIS
رینیت آلرژیک
این گایدلاین توسط انجمن اتولارینگولوژی آمریکا تهیه شده است
توصیه های کلیدی
تشخیص رینیت آلرژیک زمانی گذاشته میشود که شرح حال و معاینه فیزیکی دال بر علت آلرژیک علائم هستند.
از جمله علائم رینوره شفاف رنگ پریدگی مو بینی و چشمهای قرمز و آبکی هستند. فرد می تواند یک یا تعداد بیشتری از علائم گرفتگی بینی آبریزش بینی خارش بینی یا عطسه کردن را داشته باشد.
بیمارانی که رینیت آلرژیک دارند باید برای موارد همراه مانند آسم، درماتیت آتوپیک، اختلالات نفس کشیدن حین خواب، کنژنکتیویت، رینوسینوزیت و اوتیت مدیا مورد بررسی قرار بگیرند.
در موارد زیر باید بیمار آزمایش آی جی ای اختصاصی شود: عدم پاسخ به درمان امپریکال، شک تشخیصی و نیاز به تشخیص آلرژن اختصاصی هدف.
تصویر برداری سینونازال نباید به صورت روتین در بیماران که با علائم آلرژیک مراجعه می‌کنند انجام بگیرد.
در صورتی که علائم بیمار کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار می دهد باید استروئیدهای اینترانازال تجویز شود.
برای بیمارانی که با علائم رینیت آلرژیک و شکایت اولیه از عطسه کردن و خارش مراجعه می کنند باید آنتی هیستامین های نسل دوم کمتر خواب آور تجویز شوند.
آنتی هیستامین های اینترانازال ممکن است برای بیمارانی که با رینیت آلرژیک فصلی، پرنیال یا اپیزودیک مراجعه می کنند تجویز شود.
آنتاگونیست های رسپتور لوکوترین خوراکی نباید برای درمان اولیه بیماران مراجعه کننده با رینیت آلرژیک تجویز شود.
می توان برای بیمارانی که به مونوتراپی جواب نمی دهند درمان ترکیبی فارماکولوژیک شامل استروئید داخل بینی به اضافه آنتی هیستامین اینترانازال تجویز شود.
برای بیمارانی که به درمان فارماکولوژیک پاسخی مناسب نداده اند باید ایمونوتراپی انجام گیرد.
در صورتی که بیماران آلرژن هایی را شناسایی کرده اند که با علائم کلینیکی آنها مرتبط است باید از آن آلرژن ها دوری کنند.
برای بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک همراه با انسداد راه هوایی بینی و بزرگ شدن توربینیت های تحتانی که به درمان مدیکال پاسخ نداده اند می توان اینفریور توربینیت ریداکشن انجام داد.
Atrial fibrillation
درمان دارویی فیبریلاسیون دهلیزی تازه تشخیص داده شده
توصیه های کلیدی
کنترل ریت بر کنترل ریتم ارجح است. داروی ارجح برای کنترل ریت بلوک کننده غیر دی هیدروپیریدینی کانال کلسیم و بتا بلوکرها می باشند.
کنترل ریتم بر اساس علائم بیمار، تحمل ورزش و تصمیم بیمار انجام می گیرد.
کنترل خفیف ریت یعنی کمتر از ۱۱۰ در حالت استراحت بر کنترل شدید یعنی کمتر از ۸۰ بیت در دقیقه در حالت استراحت ارجح است.
ریسک استروک و خونریزی باید با تمام بیمارانی که تحت آنتی کواگولیشن قرار می گیرند بحث شود. از معیارهای چدز۲ یا چدز۲-وسک پیوسته برای پیش‌بینی ریسک استروک و از معیارهای حذبلد برای پیش بینی خونریزی در بیمارانیکه فیبریلاسیون دهلیزی دارند استفاده میشود.
انتی کواگولا سیون مزمن برای بیمارانی که فیبریلاسیون دهلیزی دارند توصیه می شود؛ مگر اینکه ریسک استروک پایینی داشته باشند؛ یعنی چدز دو آنها کمتر از ۲ است یا کنتراندیکاسیون های خاصی داشته باشند. گزینه‌های ممکن برای آنتی کواگولیشن شامل وارفارین، آپیکسابان، دابیگاتران، ادوکسابان یا ریواروکسابان می باشد.
دوال تراپی با آنتی کواگولا سیون و آنتی پلاکت برای اکثر بیمارانی که فیبریلاسیون دهلیزی دارند توصیه نمی‌شود.
BRONCHIOLITIS
برونشیولیت
تشخیص و درمان برونشیولیت
این گایدلاین توسط آکادمی طب کودکان آمریکا تهیه شده است.
توصیه های کلیدی
تشخیص برونشیولیت و بررسی شدت بیماری بر اساس شرح حال و معاینه انجام می گیرد. آزمایش و مطالعات رادیولوژیک برای تشخیص به صورت روتین نباید به کار روند.
فاکتورهای خطر بیماری شدید شامل زیر ۱۲ هفته بودن، تولد نارس، بیماری قلبی ریوی زمینه‌ای و نقص ایمنی باید زمان تصمیم گیری برای کودکان مد نظر قرار گیرند.
برای نوزادان و کودکانی که تشخیص برونشیولیت برایشان گذاشته می شود نباید برونکو دیلاتور مانند آلبوترول و سالبوتامول و اپی نفرین و کورتیتروئید تجویز شود.
نبولایزر سالن هایپر تونیک نباید در اورژانس مورد استفاده قرار گیرد ولی می تواند برای کودکانی که با تشخیص برونشیولیت بستری هستند استفاده شود.
آنتی بیوتیک مگر زمانی که عفونت باکتریال همراه وجود دارد نباید تجویز شود.
اکسیژن کمکی در صورتی که اشباع اکسیژن خون بالای ۹۰ درصد دارند لازم نیست.
پالس اکسیمتری مداوم اختیاری است.
فیزیوتراپی سینه نباید انجام شود.
پروفیلاکسی پالیویزومب برای اینفنت های دارای بیماری قلبی که همودینامیک را به صورت جدی تحت تاثیر قرار می دهد یا بیماری ریوی مزمن نارسی که در کمتر از سی و دو هفتگی اکسیژن بالای ۲۱ درصد برای ۲۸ روز اول زندگی نیاز دارند باید تجویز شود
نحوه پیشگیری از انتشار ویروس سیشیال تنفسی: دستها باید قبل و بعد از تماس مستقیم با بیماران، بعد از تماس با اشیای نزدیک بیمار و بعد از دراوردن دستکش ها ضد عفونی شوند. الکل بهترین روش برای ضدعفونی می باشد. کلینیسین ها باید پرسنل و و خانواده بیمار را در مورد بهداشت دست آموزش دهند.
نوزادان نباید در معرض دود سیگار قرار بگیرند.
تغذیه انحصاری با شیرمادر در ۶ ماه اول زندگی برای کاهش عفونت های تنفسی توصیه میشود.
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
درباره این سایت